Woensdag 19 juli: Dangerous Liaisons
De keuze van Hilde Van Mieghem        

““Ik was 30 jaar toen ik ‘Dangerous Liaisons’ voor het eerst zag. En ik had al veel films gezien. Maar ik zat met open mond naar die acteurs te kijken”
Hilde Van Mieghem

Hilde Van Mieghem

Dit jaar slaagde Hilde Van Mieghem erin Tom Lanoye even sprakeloos te krijgen. Geen geringe verdienste, geef toe. Lanoye had wat tijd nodig voor hij een eerste reactie kon formuleren op Van Mieghem’s verfilming van zijn moederroman Sprakeloos. Een mooier compliment kon Van Mieghem zich niet voorstellen!  Oudere jongeren kennen haar vooral van haar rollen voor de camera, maar sinds een tiental jaar is ze ook actief achter de camera als regisseur en scenariste van onder meer De kus en Smoorverliefd - met Marie Vinck, haar dochter, telkens in een hoofdrol. De liefde en hoe die zalft en snijdt, levensnoodzakelijk én levensgevaarlijk kan zijn : het is een thema dat Van Mieghem nauw aan het hart ligt. In haar keuzefilm is de liefde een schaakspel : niemand is koning(in), iedereen blijkt uiteindelijk een pion. Het klinkt als de betere schlager, maar Dangerous Liaisons (1988) is een meesterwerk van Stephen Frears, met Glen Close en John Malkovich aan zet.

Waarom dat zo is, vertelt ze in het inleidende gesprek met gastheer Michaël Pas en collega-filmkenner Gertjan Willems (filmhistoricus aan de Universiteit Gent). Hij vult de persoonlijke inzichten van Hilde Van Mieghem aan met een ruime en tegelijk scherpe filmhistorische blik.  Hij toont hoe we ook anders kunnen kijken naar een film, ook al hebben we hem al eerder gezien. Bijvoorbeeld door oog te hebben voor onderliggende thema’s, de context van het verhaal, de petite histoire en de beeldtaal.

Dangerous Liaisons

Dangerous Liaisons is een romantisch drama van Stephen Frears uit 1988, met o.a. Glenn Close, John Malkovich, Michelle Pfeiffer, Uma Thurman en Keanu Reeves.

Frankrijk, 18de eeuw. Markiezin De Merteuil roept de hulp in van haar vroegere minnaar Valmont om het huwelijk van de jonge Cecile te voorkomen. Valmont vindt het verleiden van de naïeve Cecile een al te gemakkelijke opdracht en stelt zichzelf een andere uitdaging: de respectabele en trouwe Madame De Tourvel. De markiezin gelooft nooit dat het Valmont zal lukken haar te verleiden en doet er een schepje bovenop: als Valmont in zijn opzet slaagt, dan mag hij nog eenmaal de nacht doorbrengen met haar.

Het vileine brievenboek Liaisons dangereuses van Choderlos de Laclos werd talloze keren opgevoerd in theater en film, maar nooit zo legendarisch als door Stephen Frears en zijn sterrencast. Dangerous Liaisons won een Franse César voor beste buitenlandse film. Christopher Hampton, die later ook Ian McEwans Atonement zou adapteren voor het grote scherm, won voor zijn scenario zowel een BAFTA Film Award als een Oscar.

Het openingsshot toont Markiezin De Merteuil (Glenn Close) aan haar kaptafel. Zij monstert zichzelf in de spiegel, wat het onderliggende thema van dit verleidingsspel blootlegt: vanitas, ijdelheid. De listige personages bewegen zich, gedreven door eigendunk, in somptueuze kostuums door heerlijk barokke decors. Een schitterende soundtrack met Händel, Vivaldi en Bach maakt het audiovisuele plaatje compleet.

Locatie: Bocadero Waagnatie, Rijnkaai 150 in Antwerpen | Deuren om 20.00, start om 21.40 u
Uitzending op Canvas: vanaf 22.15 u

Donderdag 20 juli: La Piscine
De keuze van Nathalie Basteyns

“Alain Delon en Romy Schneider waren toen de mooiste mensen ter wereld. En in deze film zit je hen echt op de huid, je voelt de zon gewoon branden…”
Nathalie Basteyns

Nathalie Basteyns

Of haar nieuwe langspeelfilm Façades die dit najaar uitkomt op evenveel lof van de pers zal kunnen rekenen, is nog even afwachten, maar over het parcours dat Nathalie Basteyns de afgelopen jaren reed is er alvast eensgezindheid. Basteyns mag zich van het Amerikaanse filmvakblad Variety zelfs de moeder van de ‘Belgian Noir’ noemen – of beter gezegd de co-ouder, want zowel haar nieuwe film als de veelgeprezen serie Clan en de thrillerreeks Beau Sejour maakte Nathalie  samen met partner en co-regisseur Kaat Beels.  Van Clan staat een Amerikaanse remake in de steigers, en ook het door Stephen King bewierookte Beau Séjour begint aan een reis rond de wereld – ‘pas mal’ voor een in Basteyns’ Limburgse heimat gesitueerde whodunit. Voor haar keuzefilm zoekt Basteyns het een stuk zuidelijker,  in de omgeving van Saint Tropez, waar Alain Delon en Romy Schneider met een pastis bij La Piscine (1969) liggen te luieren. Dan belt een ongenode gast aan...

Voor de filmvoorstelling praat Nathalie Basteyns over La Piscine met Wouter Hessels (docent filmgeschiedenis aan het RITCS) en gastheer Michaël Pas.

La Piscine

La Piscine is een misdaaddrama van Jacques Deray uit 1969, met o.a. Alain Delon, Romy Schneider, Maurice Ronet en Jane Birkin.

Schrijver Jean-Paul en zijn minnares, de succesvolle journaliste Marianne, zijn met vakantie in Saint Tropez. Ook Mariannes vroegere vriend, platenbaas Harry, en zijn tienerdochter Penelope komen een tijdje logeren in hun luxueuze villa met zwembad. Maar Harry maakt al snel opnieuw avances bij Marianne, terwijl Jean-Paul de jonge Penelope probeert te verleiden. Dat zorgt voor grote spanningen tussen het viertal...

La Piscine is de bekendste film van regisseur Deray, die nochtans ook heel wat andere misdaadprenten maakte met posterboy Delon. Maar hier wordt Delons fysieke schoonheid pas echt volop uitgespeeld, net als die van Romy Schneider en de piepjonge Jane Birkin. Hun hedonistische personages plonzen in het titulaire zwembad, onder een brandende zon. De prachtige kleurenfotografie maakt de sfeer compleet: je kan als kijker het zweet op hun huid bijna voelen. Een perfecte film voor een summer of love.

Het scenario werd mee geschreven door Jean-Claude Carrière, ook bekend van Kaufmans The unbearable lightness of being (1988) en Buñuels Le charme discret de la bourgeoisie (1972). Het verhaal kuiert naar een kookpunt van lust en wraak dat niet minder dan onvermijdelijk lijkt. Maar kon de uitkomst toch niet anders? Blijkbaar wel: er werd niet alleen een Engelstalige versie van de film gedraaid, maar ook een Spaanse versie. Die had een alternatief einde, om het conservatieve Franco-regime ter wille te zijn. En in 2003 maakte François Ozon met Swimming Pool nog een soort hommage, een heel eigen invulling van deze ultieme Franse zomerklassieker. 

Locatie: Bocadero Waagnatie, Rijnkaai 150 in Antwerpen | Deuren om 20.00, start om 21.40 u
Uitzending op Canvas: vanaf 22.25 u

Vrijdag 21 juli: A Clockwork Orange
De keuze van Marcel Vanthilt     

“Mindblowing – een ander woord heb ik daar niet voor. Een futuristische designcatalogus vol zinloos geweld op muziek van Beethoven. Kubrick schetste een beangstigend toekomstbeeld, dat niets aan actualiteit heeft ingeboet.”
Marcel Vanthilt

Marcel Vanthilt

Marcel Vanthilt in kort bestek introduceren is alleen mogelijk als je zelf ‘s mans gemiddelde spreekdebiet aanhoudt. Maar wie de laatste dertig jaar de TV heeft aangezet, heeft hem al over het scherm zien stuiteren en voor de weldoende portie anarchie weten zorgen die de Vlaamse televisie zo vaak moet ontberen. Vanthilt gaf ook naast het scherm van jetje, op het podium met zijn kompanen van Arbeid Adelt en in de literatuur, met poëzievoordrachten en een biografie over zijn vader, de socialistische senator Edgard Vanthilt. Dat hij ook een echte pelliculevreter is, is misschien minder bekend. Toen hij nog in L.A. woonde ging hij elke dag naar de cinema; vandaag houdt hij het op twee films per week. Luis Buñuel, Jacques Tati en Roy Andersson zijn een paar van Vanthilts favorieten maar in Cinema Canvas breekt hij een lans voor A Clockwork Orange, het controversiële meesterwerk van Stanley Kubrick, waarin de melkslobberende hooligan Malcolm McDowell met een aanstekelijk gusto alles doet wat God verboden heeft.

Voor de start van de film, praat Marcel daarover erover met Anke Brouwers (filmdocente aan de Universiteit Antwerpen en KASK Gent) en gastheer Michaël Pas.

A Clockwork Orange

A Clockwork Orange is een misdaaddrama van Stanley Kubrick uit 1971, met o.a. Malcolm McDowell, Patrick Magee, Warren Clarke, Adrienne Corri.

Overdag is Alex de Large een keurige maar nogal luie scholier die bij zijn ouders woont. 's Nachts is hij de leider van een groepje vrienden die hun verveling bestrijden met drugs, vechtpartijen en verkrachtingen. Wanneer Alex tijdens een actie vol buitensporig geweld wordt opgepakt, moet hij dienen als proefkonijn voor een revolutionaire anti-agressie therapie, de zogenaamde Ludovico-behandeling. Maar valt hij wel te genezen van zijn gewelddadige karakter?

Stanley Kubrick verlegde de grenzen van elk genre waar hij zich aan waagde, of het nu science fiction betrof (2001: A Space Odyssey, 1968), sandalenepos (Spartacus, 1960) of kostuumdrama (Barry Lyndon, 1975). Daarbij maakten de censuurcommissies overuren. Bij Lolita (1997) bijvoorbeeld of bij The Shining (1980) en al helemaal bij de futuristische thriller A Clockwork Orange. Kubrick moest enkele seksscènes schrappen maar wist de gestileerde gigantische fallussen en het “ultra-geweld” te behouden als essentiële delen van zijn ultieme jongerenfilm.   

Kubricks sardonische verfilming van Anthony Burgess’ boek blijft bijna vijftig jaar na zijn release een gewaagd en gecontesteerd meesterwerk. Malcolm McDowell is onvergetelijk als het angstaanjagende, amorele hoofdpersonage Alex. Tel daar de soundtrack vol Beethoven en Moog-synthesizers bij en je krijgt een tijdloze, eeuwig beklijvende klassieker. 

Locatie: Bocadero Waagnatie, Rijnkaai 150 in Antwerpen | Deuren om 20.00, start om 21.40 u
Uitzending op Canvas: vanaf 22.05 u