Het leven in kleur - Aflevering 3
‘Vreemd in eigen land’
De meesten getuigen wonen hier al zowat hun hele leven, en toch wordt hen nog steeds het idee aangepraat dat ze zich hier niet echt thuis mogen voelen. Dat ze er nooit écht zullen bij horen. Zal dat ooit veranderen?
Eryckah komt uit een gemengd gezin en herinnert zich een schokkend moment met haar witte grootmoeder : ‘Voor mijn grootmoeder was ik niet half-zwart maar half-wit. Mijn eerste vriendje was zwart. Toen ik hem aan mijn bobonne voorstelde, zag ik haar teleurstelling. Ze zei: “Eryckah, jij bent toch een mooi meisje, jij hoeft toch niet met een neger te zijn.” Het doet nog meer pijn omdat het je eigen bloed is.’
Nek, geboren in Thailand maar opgegroeid in Vlaanderen, merkt dat zijn grootouders in Oud-Turnhout het moeilijk hebben met een veranderende samenleving. Hun zoon werd verliefd op de mama van Nek en daar hadden ze het moeilijk mee. Robert, grootvader van Nek: ‘Er komt commentaar van de buren, van de familie: “Wat doet hij nu?” De angst zit er bij veel mensen in.’
Naima Charkaoui, mensenrechtenexperte: ‘Ik denk dat angst zeker één van de oorzaken kan zijn van racisme. En dan gaat het over mensen die een slechte ervaring hebben gehad op straat bijvoorbeeld, en die dat gaan associëren met een afkomst. Mijn stelling is dat je die angst ernstig moet nemen. Als mensen met een angst zitten moet je daar een antwoord op geven. Maar het antwoord op angst is veiligheid en niet uitsluiting.’
Karine zoekt in deze aflevering antwoorden op de vraag of het alleen de generatie van de grootouders is die het moeilijk heeft met verandering. Hoe kunnen we mensen tonen dat ze niet bang hoeven te zijn voor een veranderende samenleving?
