4 X 7: Leo De Bock, Han Coucke, Jan Bucquoy en Nahid Shaikh

Han Coucke:  Dyslexie

De zoon van Han, Oscar,  is 8 jaar en zit in het derde studiejaar. Hij is een krak in wiskunde maar heeft erg veel problemen met lezen en schrijven. Oscar heeft dyslexie.

En de symptomen van dyslexie bleken Han heel erg bekend voor te komen. Iets te bekend zelfs.

Han leeft al een leven lang met dyslexie en heeft zijn doen en laten daaraan aangepast. Wat helemaal niet zo onoverkomelijk bleek te zijn. Zelfs voor iemand die dag in dag uit professioneel met taal bezig is.

Stand-up comedian Han Coucke won samen met Frank Van Erum als cabaretduo Gino Sancti de Wim Sonneveldprijs.

Daarnaast gaat Coucke als Han solo door het leven, de zelfverklaarde ‘allereerste extreemrechtse stand-up comedian van Vlaanderen’. Han Coucke werkt als regisseur voor o.a. Freddy De Vadder, Neveneffecten, De Alpenzusjes (met Luc De Vos), Steven Mahieu, Henk Rijckaert, William Bouva en  Philippe Geubels.

Han was ook als acteur te zien in acteur De Kotmadam, Flikken, Witse, Amika, Louis/Louise, Wittekerke, Rox en Danni Lowinski. In de Canvas-serie Bevergem nam hij de rol van Lorenzo voor zijn rekening.

Leo De Bock: Mon Chéri

"Ik heb beroepshalve veel contact gehad met mensen met dementie en hun partner. Wat mij helemaal overhoop haalde, is jongdementie. Dat is dementie die er al is als je bv. zelfs nog maar 40 bent. Of 48, zoals Philippe. Hij is nu 58, één jaar ouder als ik. Hij woont in een verzorgingstehuis en hij is totaal afhankelijk. Maar hij heeft Françoise nog, zijn lieve vrouw. En wat een verhaal over jongdementie zou worden, is er één geworden over de liefde. Het heet Mon Chéri. 

Leo De Bock maakte  reportages maken voor Terloops en  NV De Wereld. Voor dat programma bereisde hij de wereld. Verschillende van zijn documentaires werden internationaal bekroond en uitgezonden door gerenommeerde programma's waaronder Envoyé Spécial. Voor De Doem van de Dam, over de menselijke en milieugevolgen van de bouw van de Drieklovendam op de Yangtzerivier in China, werd hij wereldwijd tien keer onderscheiden. Leo De Bock werd daarna achtereenvolgens netmanager van Canvas en Ketnet, hoofdredacteur van de televisienieuwsdienst van de VRT, hij leidde een productiehuis en was ook woordvoerder van de minister van justitie in de woelige periode van het Fortis débacle. Hij richtte in 2004 COMmMEDIA op, een vennootschap gespecialiseerd in communicatie en media. Leo De Bock is ook professioneel fotograaf.

Jan Bucquoy: Bucquoy in Peking

"Als cultureel animator heb ik altijd de wereld willen veranderen. In Vlaanderen streefde ik naar de herverdeling van de rijkdom, In Brussel paste ik de techniek van de Coup d’ETAT toe, beiden met weinig succes.

Met het ouder worden word je steeds milder. Mijn vrouw is het ondertussen afgetrapt, mijn haarlijn blijft maar wijken, mijn tanden vallen stilaan uit... En toen kwam de uitnodiging van het Power Station of Art in Shanghai om er een happening te realiseren. Ik wist direct wat ik moest doen: ik zou China de Belgische friet leren kennen, in de vorm van een kunstproject Olie op Doek. China fascineert me mateloos, zijn cultuur en vooral zijn vrouwen. Misschien vind ik er wel de vrouw van mijn leven... Dit wordt ongetwijfeld de glorieuze wederopstanding van Jan Bucqouy!"

Jan Bucquoy  is een Belgisch filmregisseur en auteur. Hij is vooral ook gekend als extravagant anarchist.

In 1994 regisseerde hij zijn eerste film van de filmtrilogie La Vie sexuelle des Belges: La Vie sexuelle des Belges 1950-1978, die over de eerste 28 jaren van zijn jeugd gaat.

De films van Bucqouy zitten vol met absurde ideeën. Zijn bekendste film is wellicht Camping Cosmos dat gaat over de vakantie aan de kust van de modale Belg.

Nahid Shaikh: La facture

"Mijn vader kwam als 15-jarige toe in België om er een nieuw leven op te bouwen. Hij gaf zichzelf een nieuwe naam, een nieuwe geboortedatum, kortom, een nieuwe identiteit. Hij trouwde met een Belgische vrouw, kreeg 5 kinderen en had zijn eigen winkel. Alles ging hem voor de wind. Tot zijn vader stierf en de klop kwam. De afstand tot zijn land, de vervreemding van zijn familie, de vervreemding tot zijn eigen kinderen. Meer dan 40 jaar na die keuze wil ik weten of zijn  migratie de moeite waard is geweest. En of hij het opnieuw zou doen."

Nahid Shaikh  kwam bij Canvas terecht na een passage bij BBC. Sindsdien werkt zij aan documentaires van verschillende genres: van Bonjour Congo en Belpop tot maatschappelijke docu’s zoals Changemakers. In 2009 maakte ze samen met Kat Steppe Bedankt & Merci, een film over oude volkscafé’s met even oude caféhouders in de Westhoek. Op dit moment werkt ze aan een stripverhaal waar de gevolgen van een in het verleden gemaakte keuze in een ietwat wreed sprookje worden gegoten.

Op tv en online

Het geheel van de 4 reportages vormt het wekelijkse magazine, een tijdelijke vorm die verdampt omdat de delen daarna opgaan in een online luik. Hier zijn alle reportages met elkaar verbonden. Je kan ze opzoeken en (her)bekijken op maker, op thema en op datum. Zo speelt 4 X 7 in op de mondiale tendens van docu-platformen die op zichzelf staan of die geschreven media en lineaire tv versterken. Canvas is daarvoor de ideale biotoop.

4 X 7 is een initiatief van Canvas en De chinezen, in samenwerking met de Vlaamse Filmscholen en 48 film- en documentairemakers.