Nieuw op Canvas : My Brilliant Friend

Het verhaal van een vriendschap

Elena Greco is een vrouw van in de zestig. Ze woont in een huis vol boeken. Op een avond krijgt ze een verontrustend telefoontje: haar vriendin Lila Cerullo, met wie ze al heel haar leven een nauwe band heeft, is spoorloos verdwenen. Ze heeft al twee maand niets van zich laten horen.  Elena zet zich aan haar PC en begint te schrijven. Ze vertelt het verhaal van haar vriendschap met Lila. Die begon op een lagere school in een buitenwijk van Napels in de jaren ‘50. Een bruisende buurt, maar een verstikkend milieu voor jonge meisjes die iets wilden bereiken in het leven.

We keren teug in de tijd. Elena is een blond, braaf en wat verlegen schoolmeisje. Lila is donker, avontuurlijk en rebels. Lila neemt Elena op sleeptouw en de twee worden hartsvriendinnen. Ze stellen elkaar op de proef en verleggen samen grenzen. Naargelang ze opgroeien, ontdekken ze hoe fragiel het leven is voor jonge, intelligente en talentvolle meisjes in hun Napolitaanse werkmansbuurt, die wordt gedomineerd door mannen, hebzucht en geweld. Zelfs naar school gaan is niet evident. Wat volgt is het ‘coming of age’-verhaal van Elena en haar beste en briljante vriendin, maar soms ook haar ergste vijand.

Daarnaast maken we kennis met de families van Elena (de Greco’s) en Lila (de Cerullo’s), met Camorra-baas don Achille Carracci en zijn familie, met de Sarratore’s, de Cappuccio’s, de Solara’s en de andere families in de Napolitaanse wijk waar de meisjes wonen.

De achtdelige reeks My Brilliant Friend volgt Elena en Lila van hun kindertijd tot hun adolescentie, hun eerste liefdesrelaties en seksuele ervaringen. De drie andere Napolitaanse romans worden later verfilmd.

Elena Ferrante en de Napolitaanse romans

Elena Ferrante schreef een tiental romans tussen 1992 en 2014, waaronder de vier zogenaamde ‘Napolitaanse’. Haar naam is een pseudoniem. Wie erachter schuilgaat is ook vandaag niet bekend. Zelf heeft ze altijd verklaard dat anonimiteit essentieel is voor haar manier van werken en schrijfproces. Volgens haar hebben boeken, eens ze geschreven zijn, geen behoefte meer aan auteurs. Toch geeft ze af en toe anonieme interviews.

Uiteraard wordt er volop gespeculeerd over de identiteit van Ferrante. Op basis van haar werk en wat ze over zichzelf vertelt in interviews, wordt ervan uitgegaan dat ze in 1943 in Napels geboren werd. Sommige onderzoekers menen te weten dat ze klassieke filologie heeft gestudeerd en dat ze les geeft of gaf, dat ze een tijd in Pisa heeft gewoond, maar ook in het buitenland heeft verbleven. Ze werd onder meer vereenzelvigd met de Napolitaanse professor Marcella Marmo, de Romeinse vertaalster Anita Raja en zelfs met die haar echtgenoot, de schrijver en journalist Domenico Starnone. Telkens werden de speculaties door Ferrante en haar uitgevers ontkend.

Ferrante schreef de Napolitaanse romans tussen 2011 en 2014. Zelf beschouwt ze de vier romans als één lang verhaal. De boeken werden een wereldwijd succes. Er werden tot nu toe 10 miljoen exemplaren van verkocht in 60 landen en 42 verschillende talen. 

• “Iets dergelijks werd nooit eerder gepubliceerd “ (The Guardian)
• “Een internationale sensatie” (Der Spiegel)
• “Een wereldwijd fenomeen, vertaald in 42 talen” (Le Monde)
• “Eén van de grote romanschrijvers van onze tijd” (The New York Times)

Centrale thema’s in de romans zijn de naoorlogse Italiaanse geschiedenis, de vriendschap tussen vrouwen en de manier waarop hun leven wordt bepaald door hun sociale omgeving, seksuele en intellectuele jaloersheid en naijver in vrouwelijke vriendschappen, de ontvoogding van intelligente kinderen in gewelddadige familiale omstandigheden en sociale milieus, generatie- en klassenconflicten, de rol van schrijvers bij sociale onrust en protestbewegingen, feminisme en vrouwenemancipatie.

8000 kandidaten voor twee rollen

Regisseur Saverio Costanzo zette sterk in op de authenticiteit van de vertolkingen en ging daarom vooral in de straten van Napels en het omliggende Campanië op zoek naar acteurs. Die mochten ook ongegeneerd hun eigen Napolitaanse dialect hanteren. De casting duurde acht maanden. Voor de 150 sprekende rollen waren er maar liefst 500 volwassen kandidaten en 8000 kinderen. Daarnaast doen ook nog 5000 figuranten mee.

De hoofdrollen zijn letterlijk en figuurlijk voor de jonge acteurs die de twee hoofdpersonages Elena en Lila vertolken. In de eerste twee afleveringen zijn het nog echte kinderen en worden ze respectievelijk gespeeld door Elisa Del Genio (Elena) en Ludovica Nasti (Lila).  Die doen dat met bijzonder veel flair en naturel. Als tieners worden ze in de volgende afleveringen vervangen door Margherita Mazzucco (Elena) en Gaia Girace (Lila), die de meer complexe uitdagingen van de puberteit en adolescentie met grote intensiteit en overtuiging belichamen.  

Vedi Napoli…

HBO en zijn Italiaanse partners RAI, Wildside en Fandango pakten het groots aan. My Briliant Friend is een van de meest ambitieuze projecten in de Europese televisiegeschiedenis. Productiedesigner Giancarlo Basili bouwde de wereld van Ferrante in Napels helemaal uit het niets op: 20.000 m² decors, 14 gebouwenblokken, 5 interieursets, een kerk en een tunnel. Een reminder aan de hoogdagen van Cinecitta, al werd er ook veel op locatie gefilmd.

Saverio Costanzo (regie) en Fabio Cianchetti (DOP) blijven met hun verfilming dicht bij het boek en laten de volwassen Elena (Elisabetto De Palo) het verhaal in voice-over vertellen. Dat plaatst de ervaringen van de kinderen in een breder perspectief. De relaties tussen de kinderen en hun vrienden, familie en de andere buurtbewoners worden treffend in beeld gebracht. De Napolitaanse setting en sfeer worden perfect geëvoceerd, zonder te vervallen in nostalgische clichés enerzijds of naturalistische miserie anderzijds.

My Brilliant Friend is toptelevisie en ideaal om in alle rust te bekijken tijdens de kerstvakantie.

• “An Italian production with true global reach” (Vogue)
• “Spectacular casting” (The Hollywood Reporter)
• “An international and collosal piece of work” (Vanity Fair)
• “The most beautiful tv series you will see this autumn” (Grazia)